გუშინ, სამსახურიდან სახლში რომ ვბრუნდებოდი, შევამჩნიე ორი ქალბატონი (იქნებოდნენ 50 წლის), რომლებიც მრავალსართულიანი კორპუსის ბინადრებს დომოფონით უკავშირდებოდნენ. ისინი ბინადრებს“ გახსენების საღამოზე“ ეპატიჟებოდნენ. მე მათკენ გავემართე, რომ რამოდენიმე კითხვა დამესვა. თან ვკითხე, იეჰოვას მოწმეები ხომ არ ბრძანდებოდნენ (შემდეგში — იმ). ერთ-ერთმა ნეტარი ღიმილით მიპასუხა — კი, ჩვენ იეჰოვას მოწმეები ვართო.  ვკითხე, სად იწვევდნენ ადამიანებს და რაში მდგომარეობდა ამ „დღესასწაულის“ აზრი? ჩვენმა საუბარმა ორმოც წუთამდე გასტანა. სამწუხაროდ, ქალბატონებისთვის სახელი არ მიკითხავს. ქვემოთ ჩვენი დიალოგი მომყავს. შევეცდები, რომ ყველა გამოთქმა მაქსიმალურად ზუსტად გადმოვცე:

ა. ზაიცევი

`მოყვასისთვის მუქარას მასთან გასაუბრება სჯობს…~

არქიმანდრიტ რაფაელის (კარელინი) ბროშურაზე — `რა თანხმობაა ქრისტესა და… პროფესორ ა. ი. ოსიპოვს შორის~

არქიმანდრიტ რაფაელის (კარელინი) ბროშურაზე — „რა თანხმობაა ქრისტესა და… პროფესორ ა. ი. ოსიპოვს შორის”

— გამარჯობა. როგორც შევთანხმდით დღეს ვისუბრებთ ცრუწინასწარმეტყველების შესახებ.

— კი რა თქმა უნდა.

— დასაწყისისთვის ზოგადად ცრუწინასწარმერტყველისა და ცრუწინასწარმეტყველების შესახებ საერთო აზრს თუ ჩამოვაყალიბებთ, ვფიქრობ კარგი იქნება.

— დიახ, გისმენთ.

რიჩარდ კლინტონ დოკინსი (ინგლ. Clinton Richard Dawkins; დაბ. 1941 წლის 26 მარტი) — ინგლისელი ეტიმოლოგი, ევოლუციონისტი, მეცნიერების პოპულარიზატორი. 2008 წლამდე მოღვაწეობდა ოქსფორდში, ჩარლზ სიმონის მიერ დაარსებულ მეცნიერების პოპულარიზაციის პროფესორატში. დოკინსი ცნობილი გახდა 1976 წელს, როდესაც გამოიცა მისი წიგნი „ეგოისტური გენი“. მასში, პოპულარული ენით, გენეტიკის პოზიციიდან აღწერილია შეხედულებები ევოლუციის შესახებ, შემოღებულია ტერმინი „მემ“ და შემოთავაზებულია ახალი სამეცნიერო მიმდინარეობა — „მემეტიკა“. 1982 წელს მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა გენეტიკაში თავისი ნასრომით „გაფართოებული ფენოტიპი“, სადაც შემოგვთავაზა მოსაზრება, გენის ფონოტიპური ეფექტიები არ ისაზღვრება ორგანიზმის საზღვრებით და შეიძლება გაიშალოს საცხოვრებელ გარემოში გარშემომყოფ სხვა არსებათა ორგანიზმებშიც.