იმის შესახებ, რომ ქრისტე არ არის მთავარანგელოზი მიქაელი

ნაწილი მეორე

 (ანტირეტიკები ე.წ. „იეჰოვას მოწმეების“ წინააღმდეგ. მეოთხე აპოლოგია)

ნაწილი პირველი

(ანტირეტიკიები ე. წ. „იეჰოვას მოწმეების“ წინააღმდეგ. მესამე აპოლოგია)

„საგუშაგო კოშკის საზოგადოება“ ასწავლის, რომ ამქვეყნად მოსვლამდე იესო ქრისტე მიქაელ მთავარანგელოზის სახით არსებობდა და აღდგომის შემდეგ ისევ მიქაელ მთავარანგელოზი გახდა. საზოგადოება ამტკიცებს, რომ ქრისე, ამქვეყნად ყოფნისას, მხოლოდ ადამიანი იყო, ხოლო როდესაც მოკვდა, „ადამიანმა“ იესომ არსებობა შეწყვიტა და „სულიერი ქმნილების“ — მიქაელ მთავარანგელოზის — სახით აღდგა [1].

წმ. ნინოს სახელობის მართლმადიდებლური ქრისტიანული აპოლოგეტიკურ-მისიონერული ცენტრი

რატომ დავასათაურეთ ჩვენი სტატია: „არა მხოლოდ სიტყვის გამო გაყოფილი ეკლესია“? რადგან პატივცემულმა ვასიკო ნებიერიძემ (შემდგომში — ავტორი), თავის სტატიას, რომელიც მან ეკლესიის გაყოფის თაობაზე დაწერა და რომლის კრიტიკულ ანალიზს ვაკეთებთ ახლა,  უწოდა: „FILIOQUE (და ძისაგან ) ერთი სიტყვის გამო გაყოფილი ეკლესია [1]. უნდა ითქვას, რომ ამ სტატიის სათაური საეკლესიო-ისტორიულ სინამდვილეს არ შეესაბამება. ავტორს სურს თქმა, რომ მხოლოდ ერთი სიტყვის — filioque-ს გამო ეკლესია 1054 წელს

(მართლაც რომ ნამდვილი ამბავი)

ეძღვნება საქართველოში ვითომ ფანატიზმისა და ვითომ ობსკურანტიზმის ფსევდოკრიტიკის აღსასრულს

წმ. ნინოს სახელობის მართლმადიდებლური ქრისტიანული აპოლოგეტიკურ-მისიონერული ცენტრი

ამას წინათ ინტერნეტ სივრცეში გამოჩნდა უცნაური სათაურის მქონე სტატია (1) ოთარ ჯირკვალიშვილის ავტორობით, რომელიც სარწმუნოებით ეგრეთ წოდებული „იეჰოვას მოწმეა“ (შემდეგში — ავტორი). ავტორი განმსჭვალულია ისტორიულ არიანელებისადმი მოშურნეობით (რომლებიც მამისა და ძის ბუნებრივ (ღვთაებრივ) თანაარსობას უარყოფდნენ დღევანდელი „იეჰოვას მოწმეების“ (შემდეგში — მოწმეები) მსგავსად), ასევე, ფარულად დასტირის არიანელებს (რომლებიც მოწმეების ისტორიული წინამორბედები არიან) და მართლმადიდებელი ეკლესიის წმინდა მამებს — წმ. კაპადოკიელებს და წმ. ათანასის, რომლებიც მართლმადიდებელი სარწმუნოების სიწმინდისათვის იბრძოდნენ არიანელების წინააღმდეგ:

(ანტირეტიკიები ეგრეთ წოდებული „იეჰოვას მოწმეების“ წინააღმდეგ. აპოლოგია მეორე)

ჩვენი სტატიის თემაზე საუბრისას, უნდა ავღნიშნოთ, „მოწმეებისათვის“ ქრისტე იმ გაგებით არის უფალი, რომ ის ქრისტიანთა განდიდებული მეფე, მეუფე და მფლობელია [1]. მაგრამ ქრისტეს უფალს უწოდებდნენ ადამიანები, რომლებიც გარკვეულ რელიგიურ ტრადიციაში ცხოვრობდნენ. ამოსავალ წერტილად უნდა გვქონდეს ის, თუ რა აზრს დებდნენ ამ ტერმინში I საუკუნეში როგორც პალესტინელი, ისე ბერძნულენოვანი იუდეო-ქტისტიანები და უმეტეს წილად ბერძნები და ბერძნულენოვანი ქრისტიანები, რომლეთა მიმართაც იყო მიმართული მოციქულების ეპისტოლენი.