მართლმადიდებელი ეკლესიის პოზიცია ერეტიკულ მსოფლმხედველობასთან მიმართებაში

მართლმადიდებელი ეკლესიის პოზიცია ერეტიკულ მსოფლმხედველობასთან მიმართებაში

— რაც შეეხება ჭეშმარიტი და ცდომილი სწავლებების, ანუ მართლმადიდებლობისა და ერესის ურთიერთმიმართებას, ეს საკითხი ქრისტიანული მოძღვრების ყოფითი ისტორიის დასაბამიდანვე დღის წესრიგში იდგა მახარებლებთან და მოციქულებთან, იმიტომ, რომ მახარებელ-მოციქულნი ის პიროვნებები იყვნენ, რომლებიც უშუალოდ მოღვაწეობდნენ მსოფლიოს სხვადასხვა რეგიონში და ურთიერთობა ჰქონდათ წარმართულ სამყაროსთან. მათ წინაშე ერესის პრობლემა ძალიან ცხოვლად იდგა. ეკლესიის მამები დაუღალავ მოღვაწეობას ეწეოდნენ ამ პრობლემის მხრივ მრევლისათვის მართებული განმარტების მისაწოდებლად.

იგავი ათეისტსა და ბატებზე

იგავი ათეისტსა და ბატებზე

ცხოვრობდა ქვეყანაზე ერთი კაცი, რომელსაც ღმერთის არ სწამდა და ყველას მოურიდებლად ესაუბრებოდა რელიგიასთან თავის დამოკიდებულებაზე. მისი ცოლი კი მორწმუნე იყო და მიუხედავად ქმრის ქილიკისა, შვილებს ქრისტიანულად ზრდიდა. ერთ ზამთრის საღამოს ცოლ-შვილი სოფლის ეკლესიაში ლოცვაზე წასასვლელად გაემზადა, სადაც ქრისტეს შობაზე ქადაგებას უნდა დასწრებოდნენ. ცოლმა ქმარს გაყოლა თხოვა, მაგრამ მტკიცე უარი მიიღო.

ბოროტების წარმოშობა

ბოროტების წარმოშობა

ქმნილი ყოფიერების არსებობის განთიადზე, ღმერთის მიერ ჯერ კიდევ ხილული სამყაროს შექმნამდე, მაგრამ უკვე ანგელოზების შექმნის შემდეგ სულიერ სამყაროში მოხდა გრანდიოზული კატასტროფა, რომლის შესახებაც ჩვენ ვიცით მხოლოდ მისი შედეგებით. ანგელოზთა ნაწილი შეეწინააღმდეგა ღმერთს, მოსწყდა მას და თავისი მდგომარეობითა და დამოკიდებულებით გახდა მტრული ყოველგვარი სიკეთისა და სიწმინდის მიმართ. ამ განდგომილ მხედრობათა სათავეში იდგა ეოსფორი, ანუ ლუციფერი, რომლის სახელიც (სიტყვასიტყვით: ‘ნათლისმატარებელი~) აჩვენებს, რომ ის თავიდან კეთილი იყო, მაგრამ შემდგომ თავისი საკუთარი ნებითა ‘და თვითნებურობით დავიდა ბუნებრივიდან არაბუნებრიობამდე, გაამპარტავნდა მისი შემოქმედიღმერთის წინაშე, შეეცადა, წინაღდგომოდა მას, და პირველი მოსწყდა რა სიკეთეს, ბოროტებაში აღმოჩნდა~ (ღირსი იოანე დამასკელი).

მოკლებულნი არიან თუ არა უნათლავი ყრმები ცათა სასუფეველს ?

მოკლებულნი არიან თუ არა უნათლავი ყრმები ცათა სასუფეველს ?

უნათლავი ყრმების ბედზე, რომლებიც დედის წიაღში ან დაბადების შემდეგ გარდაიცვალნენ, გვესაუბრება დეკანოზი ალექსი უმინსკი.

ანტიმოციქული

ანტიმოციქული

როცა, ვნების შვიდეულის სახარებისეულ ტექსტებს ჩაუკვირდები, აღმოაჩენ, რომ იესოს ფიგურა ასხივებს სინათლეს, ხოლო იუდას ფიგურა იძირება ღამეში. ართმევს რა თავის მასწავლებელს პურის ნატეხს, ის ტოვებს მას და გადის ბნელში “და იყო ღამე” (ინ. 13.30) და ამ ღამის სიბნელეში მისი ფიგურა ხდება შეუმჩნევი ძნელია უცებ მიხვდე რას წარმოადგენდა ეს ადამიანი. გასული პერიოდის ღმრთისმეტყველნი არც კი ცდილობდნენ ამოეგლიჯათ მისი ფიგურა სიბნელიდან და კმაყოფილდებოდნენ მხოლოდ ფაქტის კონსტანტაციით: ის მოღალატეა. (გამყიდველია).